Liber Paralipomenon Secundus*
Caput 22: Versus 10
Si quidem Athalia,etc. Athalia quae semen David conabatur exstinguere, et regiam stirpem delere, significat impietatem Synagogae, quae per nequitiam mentis, semini Christi insidiatur inexorabili odio saeviens, quae aliquando regnare videbatur cum legis caeremonias temporalis observabat. Interpretatur Athalia temporalis Domini, sed Josabeth strenuitate[quae interpretatur saturitas Domini, id est Ecclesiae in qua sunt verae deliciae]servatur Joas, qui interpretatur memoria Domini, id est, Christus, in quo est memoria nominis Domini: ne per crudelitatem saevientis interimatur in sanctis, sed nutriatur in domo Joiadae pontificis, qui interpretatur dilectus Domini, id est Christus, de quo Pater ait:Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi complacui[Matth. 17.]. Cujus domus est Ecclesia, ubi in fide electorum manens quotidie facit augmentum corporis sui, ut in tempore judicii sceptrum regni et potentiam extollat adversum eos qui eum deprimebant.